پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد: لیلی حشمتی فر، ۱۳۹۵

بررسی فقهی مسولیت قصور پزشک و پرستار

یکی از مسائل مهم مورد بحث در فقه و حقوق امروز، مسئولیت مدنی پزشک است که در قانون مجازات اسلامی مقرراتی به آن اختصاص یافته است. در حقوق تطبیقی مسئولیت مدنی پزشک اصولاً مبتنی بر نظریه تقصیر است؛ یعنی پزشک هنگامی مسئول و مکلف به جبران خسارت وارده به بیمار شناخته می شود که تقصیر او به اثبات رسیده باشد. مسؤولیت پزشک و پرستار، پاسخگو بودن آنها در قبال خساراتی است که به بیمار وارد می آورد و این خسارات، ناشی از انجام وظایف درمانی و مراقبت است. در واقع، رابطه پزشک و بیمار به منزله عقدی است که میان آن دو منعقد گشته و به موجب این رابطه حقوقی، پزشک به عنوان بازیگر فعال این رابطه، در برابر خدمات علمی خود همانگونه که نفعی عاید وی می گردد، واجد تکالیفی است که در ادبیات حقوقی به مسئولیت تعبیر می گردد. حرفه پرستاری در قلب سیستم های خدمات بهداشتی قرار دارد به نحوی که در میان افراد شاغل در بخش سلامت ، پرستاران بیشترین تعداد را به خود اختصاص داده اند.هدف اصلی و غایی حرفه پرستاری، تامین بهبودی و سلامت افراد تحت مراقبت است . موضوع نارضایتی ، شمایت و دادخواهی، بیماران از کادر درمانی به خصوص پرستاران، به دلیل تخلفات و خطاهای تشخیصی، درمانی و مراقبتی و... از جمله موضوعات مهم مورد بحث در مراکز پزشکی و حقوقی و فقهی است.

کلیدواژه‌ها: کلیدواژه ها : پزشک ، پرستار ، مسدولیت مدنی ، فقه