پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد: الهه کلانتری، ۱۳۹۴
اثر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف کنجد
به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام کنجد، آزمایشی به صورت اسپیلت پلات در قالب طرح پایه بلوک¬های کامل تصادفی با 3 تکرار در یکی از مزارع منطقه میامی در سال 1393 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی عبارت بودند از زمان اعمال تنش خشکی: مرحله رویشی، گلدهی و رشد دانه به عنوان فاکتور اصلی و رقم: داراب اولتان و دشتستان به عنوان فاکتور فرعی بود که تحت شرایط تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین زمان¬های مختلف اعمال تنش در رابطه با تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول و عملکرد اقتصادی دانه وجود داشت. بیشترین و کمترین عملکرد اقتصادی دانه به ترتیب در زمان قطع آب در مرحله رشد دانه و رویشی مشاهده شد. تفاوت معنی‌داری بین زمان¬های اعمال تنش در رابطه با ارتفاع گیاه، تعداد شاخه¬های جانبی، وزن هزار دانه، درصد روغن و عملکرد دانه روغن وجود نداشت. از سوی دیگر، بین ارقام مختلف کنجد، بجز تعداد دانه در کپسول، در تمامی ویژگی¬های مورد ارزیابی تفاوت معنی¬داری وجود داشت . به¬طوری که، رقم اولتان نسبت به ارقام داراب و دشتستان بالاترین عملکرد اقتصادی دانه و عملکرد روغن دانه را دارا بود. با این حال، رقم داراب در زمان قطع آب در مرحله¬ی رشد دانه، بیشترین عملکرد اقتصادی دانه و عملکرد روغن را داشت، در حالی¬که رقم دشتستان در همین شرایط کمترین عملکرد اقتصادی و عملکرد روغن را نشان داد. نتایج نشان می¬دهد که رقم دشتستان با تأثیرپذیری بالا نسبت به کاهش آب مصرفی، سبب شده است که کماکان نگرانی در خصوص کاهش بیشتر عملکرد در صورت بروز تنش پابرجا باشد. در حالی¬که، رقم داراب و اولتان مقاومت نسبی بالاتری را نسبت به تنش نشان دادند.
کلیدواژه‌ها:
کنجد، تنش خشکی، زمان اعمال تنش، رقم اولتان، رقم داراب، رقم دشتستان.