پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد: مصطفی داوری پور، ۱۳۹۷
بررسی فقهی وحقوقی مسوولیت حقوقی وکیفری اشخاص در قانون مطبوعات
دخالت اشخاص متعدد (صاحب امتیاز ، مدیر مسئول ، سردبیر ، نویسنده یا خبرنگار و ...) در روند کار مطبوعاتی ، ماهیتی گروهی به این کار بخشیده و پیچیدگی های خاصی در مسائل حقوقی مربوط به آن را پدید آورده است . از این رو شناسایی فرد مسئول در قبال پدیده مجرمانه یکی از مسایلی است که به واسطه سهیم بودن تمام افراد مجموعه در نتیجه کار مطبوعاتی در ابهام فرو رفته است ، در حقوق ایران، سیاست جنایی افتراقی حاکم در قلمرو رسیدگی به جرایم مطبوعاتی، به نظام مسئولیت کیفری ناشی از آن نیز سرایت کرده و وضعیت وی‍ژه ای پدید آورده است. همچنین دخالت اشخاص متعدد (صاحب امتیاز، مدیر مسئول، سردبیر، نویسنده یا خبرنگار و ...) در روند کار مطبوعاتی، ماهیتی گروهی به این کار بخشیده و پیچیدگی های خاصی در مسائل حقوقی مربوط به آن پدید آورده است. در خصوص چگونگی احرازمسئولیت کیفری مرتکبین جرایم مطبوعاتی، سه نظریه مسئولیت همه عوامل دست اندرکار، مسئولیت ترتیبی و مسئولیت شخص واحد ارائه شده است.مطابق نظریه مسئولیت همه عوامل می بایست تمامی افراد مؤثر در ایجاد جرم مطبوعاتی، اعم از نویسنده، صاحب امتیاز، مدیر مسئول و ... دارای مسئولیت کیفری باشند و مورد تعقیب قرار بگیرند. در نظریه مسئولیت ترتیبی به جز نویسنده که به عنوان مسئول اصلی قابل تعقیب است، مرتکبین دیگر تنها درصورتی مورد تعقیب قرار می گیرند که در طبقه مقدم بر آنان کسی دستگیر یا یافت نشود. بر اساس نظریه مسئولیت شخص واحد مسئولیت کیفری تنها بر عهده یک شخص (نویسنده یا صاحب امتیاز یا مدیر مسئول و یا سردبیر) است وبرای سایر دست اندرکاران و دخیل در امر چاپ و نشر مصونیت ایجاب می شود. قانون مطبوعات ایران با عدم پیروی از یکی از نظریات شناخته شده در زمینه مسئولیت کیفری، شناخت مسئولیت کیفری مرتکبین جرم مطبوعاتی را با پیچیدگی خاصی مواجه ساخته است. در این قانون، با آنکه شیوه سلسله مراتب مسئولیت در قبال جرایم مطبوعاتی به طور دقیق مشخص نگردیده، اما اصل کلی مسئولیت مدیر مسئول در قبال یکایک مطالب مندرج در نشریه، مورد تأکید واقع شده است.
کلیدواژه‌ها:
مسئولیت حقوقی ، مسئولیت کیفری ، قانون مطبوعات ، اشخاص
M.A. Thesis:
jurisprudential and legal review of the legal and criminal liability of individuals in the press law
Waqf as a rooted tradition in Iranian genuine Persian culture has been explicitly endorsed and encouraged by the religion of Islam and has provided the basis for its further growth. The first encouragement of endowment after the advent of Islam was the Prophet (pbuh) and then He and his companions and their followers have acted to do good deeds from them and from their families, often used to provide the welfare of the needy, the atheists, the unprotected people, or the general need. In practice, several laws have been laid down and set out a series of provisions in a general and concise manner that the full and correct implementation of these regulations requires referring to the jurisprudential books and using the jurisprudents' opinion. The intention is that this waqf remains as a charity for him, and even after death, he will act well for him, but will exclude the sale of the same endowment for Wagif. The crimes that may be committed by the victim, trustee, and perpetrator against the property of the endowment are:
Failure to mention the durability of the waqf by the trustee: the determination of the time for the endowment operation will deprive it of its meaning. Therefore, durability and unconditional continuity of continuity are one of the most important conditions.
Sale of any other person who sells an endowed property without permission. Sale or lease of endowed property. Abduction of endowment property
Keywords:
committing crimes, endowment, endowment, victim, trustee, supporter, punishment