محمد احمدی، ۱۴۰۴
بررسی رابطه اضطراب با پرخاشگری در دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی شهراسفراین با نقش میانجی مهارت های ارتباطی
این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجیگری مهارت‌های ارتباطی در رابطه بین اضطراب و پرخاشگری در دانش‌آموزان دوره دوم ابتدایی شهر اسفراین انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان این مقطع بود که از میان آنها 346 نفر (179 پسر و 185 دختر) به روش نمونه‌گیریخوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. . برای جمع آوری داده های از پرسشنامه های پرخاشگری باس و پری (????)، مهارت های ارتباطی بارتون (1990) و اختلال اضطراب اسپیتزر و همکاران (2006) استفاده شد. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزارهای آماری SPSS و AMOS و آزمون های همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. یافته‌های توصیفی نشان داد که میانگین پرخاشگری (47/82) و اضطراب (05/21) در سطح نسبتاً بالایی قرار دارد، در حالی که میانگین مهارت‌های ارتباطی (09/63) در سطح متوسطی است. همچنین، انحراف معیار پرخاشگری (62/11) نشان‌دهنده پراکندگی بیشتر داده‌ها در این متغیر است.. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین اضطراب و پرخاشگری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (646/0 r=،05/0 (p< همچنین، بین مهارت‌های ارتباطی با پرخاشگری (629/0 r=-،05/0 (p< و اضطراب (661/0- r=،05/0 (p< رابطه منفی و معناداری مشاهده شد. نتایج نشان داد که مهارت‌های ارتباطی در رابطه بین اضطراب و پرخاشگری نقش میانجی معناداری ایفا می‌کند(212/0 ? =،05/0 (p<به عبارت دیگر، اضطراب هم به صورت مستقیم (485/0 ? =،05/0 (p<و هم به صورت غیرمستقیم و از طریق تأثیر بر مهارت‌های ارتباطی (661/0- ? =،05/0 (p<بر پرخاشگری تأثیر می‌گذارد. در نتیجه، می‌توان گفت که افزایش اضطراب باعث کاهش مهارت‌های ارتباطی می‌شود و این کاهش به نوبه خود موجب افزایش پرخاشگری در دانش‌آموزان می‌گردد.
کلیدواژه‌ها:
کلید واژه: اضطراب، پرخاشگری، مهارت های ارتباطی
Thesis:
Investigating the relationship between anxiety and aggression in second-year elementary school students in the city of Safran with the mediating role of communication skills
This study aimed to examine the mediating role of communication skills in the relationship between anxiety and aggression among elementary school students (second cycle) in Esfarayen city. The statistical population included all students in this grade, from which 346 individuals (179 boys and 185 girls) were selected through multistage cluster sampling. Data were collected using the Buss and Perry Aggression Questionnaire (1992), the Barton Communication Skills Questionnaire (1990), and the Spitzer et al. Anxiety Disorder Questionnaire (2006). The collected data were analyzed using SPSS and AMOS software through Pearson correlation tests and structural equation modeling. Descriptive findings showed that the mean score of aggression (82.47) and anxiety (21.05) were relatively high, while the mean score of communication skills (63.09) was at a moderate level. Moreover, the standard deviation of aggression (11.62) indicated a greater dispersion of data in this variable. Pearson correlation results revealed a positive and significant relationship between anxiety and aggression (r = 0.646, p < 0.05). In addition, negative and significant relationships were found between communication skills and aggression (r = -0.629, p < 0.05), as well as between communication skills and anxiety (r = -0.661, p < 0.05). Furthermore, the results indicated that communication skills play a significant mediating role in the relationship between anxiety and aggression (? = 0.212, p < 0.05). In other words, anxiety influences aggression both directly (? = 0.485, p < 0.05) and indirectly through its effect on communication skills (? = -0.661, p < 0.05). Therefore, it can be concluded that increased anxiety leads to reduced communication skills, which in turn contributes to higher levels of aggression among students.
Keywords:
Keywords: Anxiety, aggression, communication skills.