پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد: علیرضا گلشاد، ۱۳۹۶

تعیین آرایش بهینه سیستمهای توزیع برق برمبنای قابلیت اطمینان

در این پایان نامه یک مدل برنامه ریزی مخروطی عدد صحیح مختلط مرتبه دوم (MISOCP) ، برای حل مسئله بازآرائی سیستم های توزیع برق، با توجه مینیم سازی همزمان کل تلفات توان اکتیو و بهبود شاخص های قابلیت اطمینان مشتری را مورد بررسی قرار می دهیم. مسئله بازآرایی یک مسئله پیچیده بهینه¬سازی می-باشد که نیاز به ارائه روش های سریع و کارآمد جهت حل آن احساس می گردد. سیستمهای توزیع مهمترین بخش سیستم¬های قدرت مجتمع را تشکیل میدهند و بیشترین اثر را روی قابلیت اطمینان شبکه دارند، بنابراین سیستمهای توزیع، مناسب ترین مکان برای توسعه قابلیت اطمینان شبکه می¬باشند، سیستمهای توزیع با قابلیت اطمینان بالا باید طوری طراحی شوند که دارای امکان ترمیم سریع باشند. جهت داشتن امکان ترمیم سریع باید بتوان پس از شناسایی محل خطا و اقدام به جداسازی آن، با تعیین آرایشی جدید توسط بازآرایی شبکه اقدام به ترمیم شبکه کرد. در این پژوهش یک مدل برنامه ریزی مخروطی مرتبه دوم عدد صحیح مختلط (MISOCP) برای حل مساله بازآرایی سیستم توزیع برق، با مینیم سازی همزمان کل تلفات و بهبود شاخص های قابلیت اطمینان مشتری گرا ارائه شده است .شاخص های قابلیت اطمینان در نظر گرفته شده در این مورد عبارتند از: شاخص متوسط قطع برق سیستم (SAIFI)، شاخص دور? زمانی متوسط قطع برق سیستم (SAIDI) و شاخص انرژی تأمین نشده (ENS). با حفظ شعاعی بودن شبکه، مدل پیشنهادی محدودیت های عملیاتی مسائل بازآرائی را رعایت می کند، یعنی محدودیت های ولتاژ گره ها و ظرفیت های فعلی هادی ها نقض نمی شود. استفاده ازیک مدل MISOCP همگرایی با بهینه سازی را با استفاده از ابزارهای نرم افزاری بهینه سازی محدب تضمین می کند. یک رویکرد بهینه سازی چند هدفه برای تولید یک سطح کامل پارتو نشان دهنده تضاد مابین مینیمم سازی توان اکتیو و بهبود شاخص های قابلیت اطمینان در مسئله باز آرائی است.

کلیدواژه‌ها: بازارائی سیستم های توزیع الکتریکی،شاخص های قابلیت اطمینان