پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد: مریم السادات هاشمی، ۱۳۹۷
اثربخشی روایت درمانی گروهی بر خودکارآمدی، مهارت مقابله ای و انعطاف پذیری شناختی دختران بی سرپرست و بدسرپرست دوره دوم متوسطه مدرسه رضویه مشهد
خلاصه پایان نامه :
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روایت درمانی گروهی بر خودکارآمدی، مهارت مقابله¬ای و انعطاف¬پذیری شناختی دختران بی سرپرست و بدسرپرست دوره دوم متوسطه انجام گرفت. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت انجام، طرح نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری این تحقیق شامل 45 نفر از دختران دانش آموز مقطع متوسطه دوم بی سرپرست و بدسرپرست تحت پوشش کمیته امداد منطقه رضویه در سال 97-1396 مشهد بودند که به روش نمونه¬گیری مورگان تعداد 30 نفر از دختران دانش¬آموز متوسطه دوم تحت پوشش کمیته امداد انتخاب شدند و از این 30 نفر بصورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه گواه قرار گرفتند و با گروه آزمایش 8 جلسه روایت درمانی 90 دقیقه¬ای کار شد. روش گردآوری داده¬ها به صورت کتابخانه¬ای و میدانی و با ابزار پرسشنامه بود. بدین منظور از پرسشنامه¬های خودکارآمدی کودکان و نوجوانان(SEQ–C) موریس (2001)، مهارت¬های مقابله¬ای بیلینگز و موس (1984) و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده¬ها با استفاده از آزمون¬های تحلیل واریانس چند متغیره (MANCOVA) و تحلیل واریانس دو طرفه (ANCOVA) و نرم¬افزار SPSS انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که، دو گروه کنترل و آزمایش در پس آزمون خودکارآمدی، مهارت مقابله ای و انعطاف پذیری شناختی باهم تفاوت معنی داری داشته¬اند و این تفاوت در انعطاف پذیری شناختی بیشتر از خودکارآمدی و مهارت مقابله ای بوده است. بنابراین، روایت درمانی گروهی بر میزان خودکارآمدی، مهارت مقابله¬ای و انعطاف پذیری دختران بی سرپرست و بدسرپرست منطقه رضویه مشهد تاثیر مثبت دارد.
واژگان کلیدی: روایت درمانی گروهی، خودکارآمدی، مهارت مقابله¬ای، انعطاف¬پذیری شناختی، دختران بی سرپرست و بدسرپرست.
کلیدواژه‌ها:
روایت درمانی گروهی، خودکارآمدی، مهارت مقابله‌ای، انعطاف‌پذیری شناختی، دختران بی سرپرست و بدسرپرست.
M.A. Thesis:
The Effectiveness of Group Narrative Therapy on Self-Efficacy, Coping Skills and Cognitive Flexibility Unmarried and unmarried girls secondary school Razavi School of Mashhad
Abstract:
The aim of this study was to investigate the effectiveness of group narrative therapy on self-efficacy, coping skills and cognitive flexibility of orphan and headless girls of secondary school. The research method was applied in terms of purpose and in terms of the method and nature of the implementation, the semi-experimental design was pre-test-posttest with control and experimental group. The statistical population of this study included 45 girls high school students who were deprived of care and guardianship under the auspices of the Relief Committee of Razavi District in Mashhad during the years 1969-97. Morgan sampling method, 30 girls secondary school students under the supervision of the committee The relief was selected and 30 of them were randomly assigned to 15 subjects in the experimental group and 15 in the control group. The experimental group consisted of 8 sessions of 90-minute treatment narration. The data gathering method was library and field studies and the questionnaire was used. To this end, children's and adolescents' self-efficacy questionnaires (SEQ-C) Maurice (2001), Billings and Moss coping skills (1984) and cognitive flexibility (Denis & Wendover, 2010) were used. Data analysis was performed using MANCOVA and ANCOVA and SPSS software. The results of this study showed that the two groups of control and experiment had a significant difference in self-efficacy, coping skills and cognitive flexibility after the test, and this difference in cognitive flexibility was greater than self-efficacy and coping skills. Therefore, group therapy narrative therapy has a significant effect on the level of self-efficacy, coping skills and flexibility of orphan and headless girls in Mashhad's Razavi area has a positive impact.
Key words: group therapy narrative therapy, self-efficacy, coping skills, cognitive flexibility, unprotected and unprotected girls
.
Keywords:
group therapy narrative therapy, self-efficacy, coping skills, cognitive flexibility, unprotected an