رساله‌ی دکتری: بهناز شیردل، ۱۳۹۷

بازتاب داستان های فارسی در پرداخت های سینمایی داریوش مهرجویی

سینما در طی 128 سال فعالیت خود تاکنون، نشان داده که نیازمند وجود داستان در تولیدات خود می‌باشد. رابطه ادبیات و سینما از قدیم الایام و از ابتدای ورود هنر سینما به عرصه ظهور مورد توجه و مطمح نظر بوده است. در این پژوهش پرداخت به تعریف داستان و عناصر آن همین طور تاریخچه مختصری از سینما و نظام‌های زیر ساخت تولید فیلم، با بررسی تعاملات میان ادبیات و سینما که شامل مقوله اقتباس نیز می‌گردد، پیش زمینه را فراهم می‌کنیم برای بررسی تطبیقی آثاری از داریوش مهرجویی که وام گرفته از ادبیات فارسی معاصر می‌باشد. این پژوهش در بخش های زیر تدوین شده است. در فصل اول کلیّات پژوهش اشاره شده است، در قسمت کلیات پژوهش علاوه بر ذکر دیباچه، اجمالاً به طرح مسئله تحقیق، پیشینه، روش پژوهش و اهداف پژوهش پرداخته می‌شود. در فصل دوم، با عنوان مبانی نظری پژوهش، ضمن نگاهی به تاریخچة داستان در جهان و همچنین داستان در ایران به بررسی عنصر داستان پرداخته می‌شود. سپس در باب سینما، تاریخچة آن و نظام‌های مهم هر اثر سینمایی سخن گفته می‌شود. فصل سوم، موضوع ادبیات و سینماست که به مقولة اقتباس و انواع آن می‌پردازد. در انتها به زندگی¬نامه، آثار و جوایز دریافت شده داریوش مهرجویی، کارگردانی که بیشترین اقتباس را از ادبیات فارسی انجام داده می‌پردازیم. در فصل چهارم پژوهش بازتاب داستان های فارسی در دو فیلم اقتباسی داریوش مهرجویی به نام های دایرة مینا (1353) و درخت گلابی(1376) تحلیل و بررسی شده اند. این دو اثر مهرجویی که بر اساس اقتباس از داستان های فارسی معاصر بوده است از منظر پیرنگ، زاویه دید، شخصیت،زمان، مکان، حال و هوا و درونمایه مورد بررسی قرار گرفته اند.

کلیدواژه‌ها: اقتباس، ادبیات داستانی، سینما، رمان، فیلمنامه، فیلم